به گزارش پایگاه اطلاعرسانی جهادگران حوزوی، دوازدهمین شماره ماهنامه تخصصی «خط جهاد» از سوی دبیرخانه هماهنگی گروههای جهادی حوزههای علمیه به صورت چاپی، الکترونیک و دیواری منتشر شد.
«میدان احسان» معراج جهادگر است. وقتی که در زمین کشاورزیاش کار میکند تا هم خرج زندگی را دربیاورد و هم قدرتی داشته باشد که نیازمندان را دست خالی رد نکند، در حقیقت دارد میدان و گستره احسان و بخشندگی را مشخص میکند به ویژه که در نهایت نیز آن را وقف امور خیریه کرده و از همسرش میخواهد که در همان زمین دفن شود.
آری این سرانگشتان توست که آزادی از زنجیرهای ظلم به خویش و ستم به خویشان و پراکندن خاشاک در شهر و دیار را برای جوانان فراهم میکرد و این راه، زین پس ادامه خواهد داشت. زیرا سرانگشتان تو زین پس با دستان توانمند ملت مسلمان، یاری خواهد شد.
خط رسول خدا (ص) و علی (ع) اینگونه است. کسی گمان نکند تکهپارچهای زینتی به سر بسته شده که نباید گَردی بر آن بنشید و قرار است به هر قیمتی به صاحبش ارزش دهد، نه! رد دستان گلآلود علی (ع) بعد از حفر چاههایی که برای ایتام وقف کرده بود، هنوز بر عمامهها هویداست
چند یا چندین صفحه از بعضی کتابها را باید بخوانی تا تازه بفهمی میخواهد چه بگوید، ولی همه حرف این کتاب از روی جلد قابل فهم است. حرفی که مضمون بسیاری از روایات بوده و سیره مستمره اهل بیت؟عهم؟ آن را تأیید میکند.
آیتالله محمدحسین احمدیفقیه: صراحتا بگویم، علما همگی به کار جهادی و خدمترسانی معتقد بودند. شهید صدوقی (ره) که از اساتید بنده بود، در اصفهان فعالیتهای بزرگی کرد. بعد از انقلاب در سراسر کشور کارهایی را شروع کرد که حتی بعد از شهادتش هم ادامه داشت.