شرایط منطقه و جهان در مقطعی ویژه قرار دارد. خیلی‌ها می‌پرسند چه کنیم؟ من به عنوان یک بچه حزب‌اللهی چه کار می‌توانم بکنم؟
اولا متوجه نقش ایران در تحولات منطقه باشید. همین الان تمام ارکان سیاسی و نظامی و امنیتی و دیپلماسی ما در حال فعالیتند. ایران قدرتی دارد که همه در محاسباتشان لحاظ می‌کنند و در تمام تحلیل‌ها مهم‌ترین رکن است. اگر نقش کلان ایران را نشناسیم متوجه نمی‌شویم کار کردن برای ایران چه معنایی دارد.
ثانیا قدرت اصلی ایران در نظام و هندسه کلی او است که مردم‌سالاری دینی است. فهم مردم، تشخیص مردم، احساسات و عواطف مردم و عزم و تصمیم مردم بسیار کلیدی است.
همین دو نکته نشان می‌دهد چارچوب تلاش ما باید چگونه باشد.
- اولا زمان بلوغ و رشد نسل جوان ما در فهم صحنه کلان راهبردی و بین‌المللی و معادلات جدید دنیا است. بهترین زمان برای یافتن یک عقلانیت گام دومی است. گفتگو کنید. مباحثه کنید. مطالعه کنید. ما درباره وضعیت دنیای پیرامونمان خیلی کم اندیشیده‌ایم. این را رهبری بارها از ما خواسته…
- ثانیا وارد بستر تبیین شوید. در هر دایره‌ای که تاثیر دارید. الان پیرمردهای ترسوی غرب‌گرا نمی‌توانند در برابر نفرت مردم از صهیونیست‌ها، صدایشان را بلند کنند اما با همین صدای ضعیف و پایین هم دارند تئوریزه می‌کنند تسلیم را. ببینید چند تا متن نوشته شده برای آنکه حماس ناچار است تسلیم شود یا ایران باید تسلیم شود و امثالهم. الان ترس از سایه جنگ را بهانه می‌کنند اما اتفاقات که جدی‌تر شود صدای این‌ها بلندتر هم می‌شود. راه حل چیست؟
- صحنه را درست ببینیم و استدلال کنیم. تا همه متوجه شوند. اسرائیل شکستی خورده که با زدن حماس و نابودی غزه هم جبران نمی‌شود. حجم این شکست را ببینیم. اگر الان جلویش گرفته نشود بعد هم نمی‌شود. جلوی او با تسلیم گرفته نشده تاکنون. بفهمیم بیش از یک چهارم کل حق وتوهای دنیا برای حفظ اسرائیل به کار رفته. اصلا ساختار دنیا به جز قدرت و زور زبان دیگری را نمی‌فهمد. این را در قصه پر غصه #برجام هم تجربه کردیم.
- احساس نفرت به غرب را در جامعه فراگیر کنیم که همه احساس کنند. این احساس زندگی‌ساز است. رشد دهنده است. الان ببینیم میکیموس والت دیزنی هم میلیارد میلیارد کمک می‌کنه به کشتن صدها کودک. ببینیم ژاپن خوشگل بلا هم در شورای امنیت مثل همیشه رای همراه با آمریکا می‌ده که جنگ ادامه پیدا کنه بعد چند صد دلار هم کمک می‌کنه به غزه. ببینیم حضور آمریکا وسط صحنه را. در همه سطوح تازه این‌ها جناح مقابل نتانیاهو هم هستند مثلا. ببینیم نزدیک سی ماهواره شدن چشم جنایت‌کارها. ببینیم علمای بی‌خاصیت سر به گریبان از ادیان مختلف را که هنوز هم خفه خون گرفته‌اند. ببینیم نظام کثافت دنیای غرب را که همه برای نابودی زن و کودک شهری کوچک‌تر از مشهد خودمان چطور دست به دست داده‌اند. این تنفر را ترویج کنیم. ما به این تنفر نیاز داریم.
به طنین لا اعبد ما تعبدون - رشد یافتن ما، کسب علم ما، کنش‌گری ما در فضای مجازی خوش آمدن یا نیامدن ما از این و آن همه باید در جهت کسب قدرت برای نابودی این شرک و ظلم فراگیر خرج شود.
این سایه جنگ می‌تواند فرصت مناسبی باشد که پوست بیندازیم. از جماعت هنرمندی که برای قتل مبهم و مشکوک فلان کارگردان سه روز عزای عمومی می‌گیرد و کل نظام را متهم می‌کند و برای این همه کودک بی‌گناه لالمونی گرفته. از علمای کالدیوار که بود و نبودشان مثل هم است. از غرب‌گراهای همیشه تسلیم . از سیاست‌مدارهای کر و کور و لال که هر چه دارند از امام خمینی (ره) دارند و امروز این‌طور بی‌غیرت حداکثر به یک بیانیه چهارخطی اکتفا می‌کنند. از همه این کاستی‌ها و زشتی‌ها.
خلاصه آنکه. باید بفهمیم و بفهمانیم. این را دست کم نگیرید. با زبان، با عمل، با کل زندگی‌هایمان. این‌گونه پوست خواهیم انداخت.
رشد ایران رشد کل جبهه مقاومت و نقطه عطف تاریخ است باور کنیم.
الذین اتقوا اذا مسهم طائف من الشیطان تذکروا فاذا هم مبصرون
✍️ یادداشتی از حجت‌الاسلام علی مهدیان
