اسم سعید با خدمت عجین شده بود. هرجا که می خواستیم مسئولی (خادمی) را برای کاری در بخش های مختلف مؤسسه انتخاب کنیم همیشه یکی از گزینه ها یا بهتر بگم اولین گزینه سعید بود.
سعید تنها کسی بود که خدوم بی منت، مبلغ جهادی و محصل مُجِد بر او صادق بود.
خادم العلماء والعرفا لقب زیبایی است که برازنده سعید است. هنگامی که مرحوم آیت الله انصاری شیرازی در بستر بیماری به سر می بردند، سعید یکی از کسانی بود که مکرر در خانه ایشان حاضر می شد و کارهای شخصی این عالم و استاد اخلاق را انجام می داد. آنقدر در این خانه رفت و آمد داشت که خانواده آیت الله او را “سعید پسرم“ خطاب می کردند و به هنگام هر مشکلی و حتی نیازمندی های روزمره با او تماس میگرفتند: چون سعید مانند یکی از اعضاء خانواده کارها را انجام می داد.
