هتر است به جای شخم زدن صفحات اینترنت با کلیدواژههایی مثل «حدیث خدمترسانی» و «حدیث رفع گرفتاری مؤمن» و … مستقیم برویم سراغ سرچشمه آن. سرچشمهای با ۱۶هزار روایت که از دوران غیبت صغری تا کنون میجوشد و بسیاری را با زلال خود که از همنشینی با نواب خاص امام زمان عجلاللهفرجه به دست آمده، سیراب میکند.
شاگردان مکتب اهلبیت علیهمالسلام هر کدام عبارات شگرفی در مدح این کتاب گفتهاند که در کنار آن جمله منسوب به امام غائبمان (کافی کافٍ لشیعتنا) دیده نمیشوند.
ابواب این کتاب هر کدام به شهری باز میشود که کوچه پس کوچههایش با معارف اهلبیت آشنایمان میکند. در باب «ایمان و کفر» که مملو است از روایات اخلاقی و بعضا فقهی، چند باب با حدود ۱۰۰ روایت نورانی پیرامون خدمترسانی خودنمایی میکند؛ «بَابُ قَضَاءِ حَاجَهِ الْمُؤْمِن»، «بَابُ السَّعْیِ فِی حَاجَهِ الْمُؤْمِن» و …
حال این ماییم که یا میخواهیم طرح فرهنگیمان را با جملاتی از بزرگان پر کنیم و یا اینکه قلبمان را پر کنیم از اطاعت از اوصیاء خدا…