به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی جهادگران حوزوی، ۳۰ گروه جهادی در مناطق جنوب بابل عاشقانه کار می‌کنند تا قاب‌های زیبایی برای زندگی خلق کنند و لبخند بر چهره روستاییان نشانند. در مناطق دور افتاده، بی نام و نشان کار می‌کنند، اینجا و در این مناطق، مقام جایی ندارد و همه خود را مسئول رفع مشکلات مردم می‌دانند.
اولین مقصد روستای رفع بن بخش بندپی غربی است و هنگامی که از ماشین پیاده شدیم جوانانی را دیدیم که با دستانی خالی اما با کوله باری از امید برای خدمت آمدند و حتی غذایشان را آورده بودند تا بار دیگر رنگ و بوی اخلاص را در دفتر چه روزگار بندپی بابل با آسفالت کردن مناطق صعب العبور برای خودشان نقاشی کنند. اینجا و در این منطقه، همه چیز رنگ خدا دارد و کسی دنبال ثبت نام خود نیست.
ویلایم تکیه محل است
در لحظات عاشقی کردن جهادگران جوانی ۲۰ ساله‌ای که اهل شیراز است، دیده می‌شود، نامش محمد است و می‌گوید: تمام زندگیش در کوله سیاه رنگی خلاصه شده که ارمغان پیاده روی اربعین بود. سبد گلابی را با میوه‌هایی که از کیفش در آورده بود در حال پر کردن بود تا با همرزمانش شریک شود. از او در مورد انگیزه شرکت در این اردو پرسیدم اما انگار در جواب دادن خجالت می‌کشید وبا گونه‌های سرخ شده جوابمان را داد و گفت: آمده‌ام تفریح کنم و از آب و هوای شمال لذت برم.
محمد ادامه می‌دهد: برای اولین بار شمال آمدم و هر چه به سمت بالا دست می‌روم اکسیژن بیشتری نصیبم می‌شود.
وی که فرزند دوم از خانواده‌ای ۴ نفره است، به جای آنکه از دلتنگی و دوری خانواده اش بگوید، زمانی که از راحتی مکان اسکانش می پرسم پاسخ می‌دهد: اینجا از تمام ویلاهای لاکچری منظره‌اش زیباتراست، ویلایمان تکیه‌ای است که پنجره اش رو به جنگل باز می‌شود و سقفش آسمان است.
با طفره رفتن‌هایش در جواب‌ها معلوم است که نمی‌خواهد اخلاصش در نگارش ما رنگ ریا بگیرد، محمد را با ویلایش ترک می‌کنیم و به مقصد دوم روستای گلیرود بخش بندپی غربی می رسیم که طلبه‌های جوان در قالب گروه جهادی به مدد مردم محروم آمدند تا باری از دوششان بردارند.
یکی از این جهادگران احسان طلبه جوان دزفولی است، با انتقاد از برخی کم کاری‌های صورت گرفته در مناطق محروم اظهار داشت: اغلب نیروهای جهادگر بیشتر عمر خود را صرف خدمت به محرومین و مستضعفین کرده‌اند و اعتقاد دارند که راه برون رفت از مشکلات کشور و برقراری عدالت در سراسر دنیا، روحیه و تفکر جهادی است.
وی ادامه می‌دهد: جوانان این مرز بوم با جان و دل بدون هیچ منتی برای رفاه هموطنان گام برمی دارند اما ای کاش مسئولان هم با چنین تفکر جهادگرانه ای به مردم ارائه خدمات دهند زیرا جهاد گران با اخلاص در عمل گامی برای رفع محرومیت‌ها تلاش می‌کنند نه با شوهای تبلیغاتی، جهادگران برای مردم سیاه نمایی نمی‌کنند در حالی که برخی از مسئولان بعد از انتخابات شعارهایشان و وعده‌هایشان را فراموش می‌کنند.
وی ادامه داد: گروه‌های جهادی در قالب اردو جهادی گرد هم آمدند تا ضمن کمک به محرومین با انتقال و ثبت تجربیات و دانش به‌دست آمده به‌طور علمی و تخصصی به موضوع جهاد و جهادی بپردازند.
امام جمعه شهرستان بابل نیز ضمن قدردانی از زحمات گروه‌های جهادی اظهار داشت: آسفالت بسیاری از مناطق صعب العبور در بندپی توسط طلبه‌های جوان در روستای محروم بندپی شرقی بابل انجام می‌شود و بسیار ارزشمند است.
حجت الاسلام حسن روحانی اذعان کرد: بسیاری از این گروه‌های جهادی از استان‌های دیگر در مناطق محروم بندپی شرقی بابل حضور یافتند که جای تقدیر و تشکر دارد.
وی ادامه داد: در فرهنگ شیعه، جهاد و شهادت آمیختگی محکم و استواری با قیام امام حسین (ع) دارند. و این جهادگران با تبعیت از سرورشان پیرو راه سالار شهیدان هستند، رنج سفر را به دوش می کشند تا محرومی را حق حیات بخشند و رفاه وآسایش را برایشان به ارمغان بیاورند.
رنج محرومیت از یاد روستاییان رفته است
رنج محرومیت با حضور جهادگران و بچه‌های بسیجی و طلبه از یاد اهالی روستاهای محروم جنوب بابل فراموش شده است، خانم محمدی از اهالی روستای رفع بن بخش بندپی غربی شهرستان بابل در گفتگو با خبرنگار مهر بیان کرد: اگر همت این جوانان جهادگر نبود هیچ گاه اهالی روستا همت نمی‌کردند که این راه روستایی را آسفالت کنند.
وی ادامه داد: این جهادگران بدون هیچ چشم داشتی و حتی قوت روزانه خود را آورده‌اند تا به اهالی محل برای میزبانی اجحاف نشود و در روزگاری که مهربانی‌ها کمرنگ شده این جوانان با از خود گذشتگی و گذشتن از بسیاری از تفریحاتشان به همت ما آمدند تا کودکانمان راحت تر به مدرسه بروند.
جهادگران بی نام و نشان در هر گوشه‌ای از جغرافیای سرزمینی گامی در رفع تبعیض و ظلم و ایجاد عدالت بر می‌دارند، تا آبادانی را برای مردم مناطق محروم به ارمغان آورند و لبخند بر چهره آنان بنشانند.
