به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی جهادگران حوزوی، علمای دین و طلاب حوزه‌های علمیه جهان تشیع همواره گره‌گشایی از کار مردم و خدمت‌رسانی به آنان را از وظایف و رسالت‌های خود دانسته و نسبت به آن اهتمام داشته و دارند. گستره این خدمات محدود به مذهب یا فرقه خاصی نبوده بلکه پیروان سایر ادیان و مذاهب نیز از این کمک‌ها بهره‌مند می‌شوند.
حجت‌الاسلام خادم محمدی از دانش‌آموختگان حوزه علمیه قم و معاون تبلیغ مدرسه علمیه شهرستان میناب استان هرمزگان یکی از هزاران طلبه‌ای است که در مناطق مشترک (شیعه و سنی) فعالیت جهادی دارد و گره‌گشایی از کارشان را از وظایف خود و سایر طلاب می‌داند. وی در تبیین اهمیت فعالیتهای جهادی طلاب به گفت‌و‌گو با پایگاه اطلاع‌رسانی جهادگران حوزوی نشست که مشروح آن در ادامه آمده است.
ضمن عرض سلام و خداقوت، بفرمایید متولد کجایید و از چه سالی وارد حوزه شده‌اید؟
سال ۱۳۴۹ در میناب به دنیا آمده و بعد از مقطع سیکل به مدرسه علمیه میناب و پس از یک سال به مدرسه بعثت قم رفتم و تا سال ۶۵ و عملیات کربلای چهار و پنج در آنجا تحصیلاتم را ادامه دادم. در عملیات کربلای ۵ شیمیایی شدم و تحصیلات حوزوی‌ام را در حوزه علمیه النبی(ص) بندرعباس ادامه دادم.
فعالیتهای جهادی را از چه زمانی آغاز کردید؟
فعالیتهای جهادی ما به نحوی از اولین اعزام به جبهه در سال ۶۲ آغاز شد.
اسم گروه جهادی شما چیست و چند عضو دارد؟
گروه ۲۸ نفره ما با عنوان امام علی(ع) از مبلغین مستقر در روستاها تشکیل شده است.
گستره جغرافیایی و عرصه‌های خدمت‌رسانی گروه جهادی امام علی علیه السلام چیست؟
در کنار فعالیتهای تبلیغی و بیشتر در ایام تعطیل، به فعالیتهای خدماتی و عمرانی می‌پردازیم به عنوان مثال از اول کرونا در بیمارستان‌ها حضور پیدا کرده و در کمک‌رسانی به پرسنل درمان و بیماران مشارکت داشتیم. اموات مبتلا به کرونا که پیشتر با تیمم دفن می‌شدند به همت برخی طلاب جهادی میناب غسل داده شدند.
ارائه مشاوره در بیمارستان‌ها در کنار کمک به پرسنل درمان و بیماران از دیگر فعالیتهای گروه جهادی امام علی(ع) بود.
طی شش سال فعالیت گروه، در حوادث طبیعی و بحران‌هایی همچون سیل و زلزله نیز به کمک‌رسانی به آسیب دیدگان مشغول بوده است. یکی از خدمات این گروه دایر کردن نانوایی سیار است.
در زلزله اخیر روستاهای منطقه سایه خوش استان هرمزگان طلاب جهادگر از اولین گروه‌هایی بودند که در منطقه حاضر شدند؛ گروه جهادی امام علی(ع) نیز یکی از این گروه‌ها بود.
انگیزه اصلی شما برای فعالیتهای جهادی چیست؟
همان انگیزه‌ای که در دوران دفاع مقدس وجود داشت. اساسا جهاد فقط در میدان رزم خلاصه نمی‌شود بلکه یکی از مصادیق مهم آن کمک به محرومین، فقرا و نیازمندان است.
استان هرمزگان از مناطق مشترک است؛ چه فعالیت‌هایی در راستای تحکیم وحدت بین فرق اسلامی در این منطقه داشته‌اید؟
منطقه سایه‌خوش به طور کامل سنی‌نشین است. در پی زلزله‌ی اخیر، طلاب حوزه‌های شیعی از اولین گروه‌های حاضر شده در منطقه بودند.
خبرنگاری از من پرسید که چرا شما به این منطقه سنی‌نشین آمده‌اید؟ گفتم پیوند میان شیعیان و اهل‌سنت استان هرمزگان پیوندی عمیق و با سابقه طولانی است. ما آنان را برادران خود دانسته و برای کمک کردن آمده‌ایم. آنان نیز در فعالیتهای ما مشارکت کرده و کمک می‌دهند.
این اخوّت در پی زلزله‌ای که رخ داد، عینیت پیدا کرده و به همه نشان داده شد؛ جهادگران در بنای منازل برای محرومان، فرقی بین شیعه و سنی قائل نبودند.
فعالیتهای جهادی چه تأثیری بر رشد علمی-اخلاقی طلاب دارد؟
برنامه‌های جهادی حوزه‌های علمیه، مکمل برنامه‌های تحصیلی و تهذیبی طلاب است؛ یکی از آن جاهایی که تهذیب طلاب متجلی می‌شود، فعالیت آنها در گروه‌های جهادی است. وقتی کسی در قالب گروه‌های جهادی به کمک محرومین می‌رود و به فعالیتهای آموزشی و فرهنگی می‌پردازد و هم فعالیتهای سازندگی و کمک‌رسانی را عملیاتی می‌کند، این مصداق زکات علم و نمود تهذیب نفس اوست.
ما به نحوی برنامه‌ریزی می‌کنیم که فعالیت جهادی طلاب گروهمان بیشتر در تعطیلات و اوقات فراغت باشد تا از تعطیلی کلاس‌های درسی جلوگیری کنیم.
در زمان دفاع مقدس نیز مدرسه را به داخل مناطق عملیاتی بردیم؛ مدیر مدرسه علمیه النبی(ص) بندرعباس در آن دوران هنوز مفقودالاثر است.
ما بعد از نماز صبح کلاس‌ها را برگزار می‌کردیم و پس از آن به کارهای رزمی و تبلیغی در دل گردان رزمی می‌پرداختیم.
این تجربه در اردوهای جهادی نیز قابل اجراست؛ مثلا طلاب همراه با اساتید خودشان به منطقه‌ای اعزام شوند و در آنجا هم کلاس‌ها را برگزار نمایند و هم به خدمت‌رسانی بپردازند.
یکی از دستاوردهای حضور طلاب در اردوهای جهادی ارتباط بیشتر طلاب با مردم و آشنایی ایشان با نیازهای جامعه است که تأثیر بسزایی در انگیزه‌های علمی آنها نیز خواهد داشت.
به نظر شما چه موانعی بر سر راه فعالیتهای جهادی طلاب و حوزویان وجود دارد؟
از جهت مادی و مالی متأسفانه حمایت‌های لازم از گروه‌های جهادی طلاب نمی‌شود؛ در یکی از اردوهای جهادی خودروی ما دچار سانحه تصادف شد و بعضی از اعضای گروه دچار آسیب شدند؛ اما هیچ مسئولی در این رابطه با ما ارتباط برقرار نکرد و پیگیر مشکلات ما نشد.
از تجربیات مهم خود در حین فعالیتهای جهادی اگر خاطره‌ای را به یاد دارید، بیان فرمایید.
در زلزله سایه خوش اولین جایی که برای خاک برداری و پاک سازی آن رفتیم مسجد جامع سایه خوش بود. امام جمعه این شهر که از اهل تسنن هستند از این کار ما بسیار خرسند شده و در مصاحبه با خبرنگاران تشکر ویژه کردند.
خانواده‌ای را به یاد دارم که مشکل خاصی داشتند و با دیدن طلبه‌های جهادی و قابل اعتماد دانستن ایشان، تقاضای خود را مطرح نمودند و به این ترتیب مسئله‌شان حل شد.
وقتی مردم دچار بحران شوند و اولین کسی که به داد آنها می‌رسد یک طلبه باشد، قطعاً حوزه‌های علمیه بیشتر در دل مردم جای می‌گیرد.
