مردم نگاری در حقیقت حاصل دیده ها و شنیده های جهادگر در محل فعالیت جهادی است که به صورت یک متن مکتوب درآمده است. چنانچه مسئول پژوهش گروه جهادی وظیفه جمع آوری اطلاعات از مردم وگردآوری تجربه های سایر اعضای گروه را بر عهده گیرد و آنها را دسته بندی و تنظیم کند مردم نگاری به وجود می آید که یافته های آن مبنای تعیین کمیت و کیفیت فعالیتهای گروه در زمینه های مختلف قرار می گیرد، ضمن اینکه تولیدی علمی محسوب می شود که قابلیت ارائه به جامعه علمی را دارد و به مسئولین در زمینه کسب شناخت و برنامه ریزی برای مناطق مختلف کمک می کند.
